Olabilseydik

acýlara bürünmüþ
hüzünlü gözleri
her an
aðlayacakmýþ gibi

tadý tuzu
býrakmadýlar
tuttular bir yerde
hep kanattýlar

hep kanattýlar
yüreðimizi
sakladýk onca
acýyý kederi

analar
bacýlar
yar
kýzýmýz

sýzýmýz
sýzýlatýp
durduðumuz
yorduðumuz

güldürmedik
yüzyýllardýr yüzünü
eksildik bir fazla
aldýlar elimizden

aldýlar elimizden
sevgimizi
umudumuzu
yüreðimizi

töreledik
turaladýk
yok saydýk
mirasý bile çok gördük

eksik etek
saçý uzun
aklý kýsa
kaþýk düþmaný

kurtuluþumuzun
elinde olduðunu unuttuk
canýmýz yanýnca
’anam, allah’ dedik

sürekli alýþkanlýk halinde
yedekledik kötekledik
insan yönünü unuttuk
ayaðýna cennet serdik

acýlara bürünmüþ
ceylan gözleri
yaþlara bürünmüþ
dinmeyecekmiþ gibi

aðladýkça
çaðladýkça
daðladýkça
baðladýkça baþýmýzýn üzerinde

gününde bari yanýnda
olabilseydik
adam olabilseydik
kadýn olabilseydik

050309 denizli

Sosyal Medyada Paylaşın: