AŞILMAZ YAPI
Ey topraðýndan yaðmur kokusu eksilmeyen!
Ben geldim diye mi bu çýrpýnýþlarýn?...
Yak ,ýþýklarýný benim için yak!
Gizlice gözlüyor bakýþlarým.
Kasvetli deðilsin... biliyorum,
Sendede, benim gibi matemler saklý.
Gülümseyen yüzünü hep arýyorum,
Benim gibi gizemlisin,benim gibi yasaklý.
Sakýn darýlma Ankara!geldim sonunda...
Bekledinmi beni gözü yaþlý?
Bu suskunluðun bitsin artýk yanýmda
Ne kadar durgunsun,ne kadar aðýrbaþlý.
Dinliyorum seni, Kocatepe’den
Serzeniþlerin yok gibi,ama memnun deðilsin.
Ýlahi bir namesin,gönülleri fetheden
Ýçindeki yangýnlar;yaðmurlarla dinsin.
Anlat bana ne olur,kapatma kapýlarýný
Aþký, yakýþtýrmýyorlar senin soðuk yüzüne.
Ben bilirim bu aþýlmaz yapýlarýný
El uzat bana ,kaldým bir tek sözüne...
ayten güvenç mart 2009 ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.