Bulut gibiydi gözleri Gökyüzünde uzayýp giden Saðanak yaðmurdu gözyaþlarý Damla damla ruhuma iþleyen
Uçsuz bucaksýzdý sevgisi Mavilerden daha engin Gönlümde coþan sel gibiydi Yüreðimde derya olup büyüyen
Bir var imiþ, bir yok imiþ misali Gerçek miydi, yoksa hayal miydi? Delicesine sevdiðini söylemiþti Sanki uykuda gördüðüm bir rüya oldu
Gelmeyince kalmadý neþem Dünya onsuz oldu elem Artýk çekilmez ki bu âlem Sevdasýyla yakan oldu
Umutla bekleyip durdum gelir diye Gelmeyince gömdüm yüreðimin derinliðine Unutmak imkânsýz özleyeceðim ömrümce Hasretiyle yüreðimde yanan kor ateþ oldu
Gönlüm de esen bahar rüzgârýydý Sessiz vedasýyla gönül daðým yýkýldý Yüreðimde onulmaz yaralar açýldý Yaþarken kavuþmak bir hayal oldu
Bulut gibiydi gözleri sessizce aðlýyordu Gökyüzü kararmýþ sevgimize yas tutuyordu Gönlümden kopan feryatlar daðlara varýyordu Daðlarda yankýlanan feryadým duyulmaz oldu
Yüreðim paramparça olmuþ sevdiðim Bir gün mutlaka okuyacaksýn bu þiirim Sensizlikte konuþamaz lal oldu dilim Derdimin dermaný bilinmez oldu
Soldu gönül baðým açmaz ki güller Harabeye dönmüþ bahçede ötmez ki bülbüller Neden hicrana yazýlýr seven gönüller Karaymýþ yazgýmýz yüzümüze gülmez oldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafkaslar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.