Gözlerimle Büyüttüğüm ( 3 )

Notalar seviþirken…
Sen,
En son Sen düþsen…
Zamanla tükenmeden
Faili meçhul bir ezgiyle geri gelsen…
Yar, kim bilecek
Keman tellerinde yesir kaldýðýný


Kýrýk yanlarýnla bizi saklarken…
Sen,
En son Sen sökülsen…
Ankara beyazlara bürünmeden
Kaldýrým zengini haramilere dirensen…
“Eskiden, caným vardý. “ desen,
Kim bilecek bize yataklýk yaptýðýný


Ellerin, duvarlarý dualarken…
Sen,
En son Sen üþüsen…
Konur’da ,arka sokaklar dile gelmeden
Kuytu köþelerinle geri gelsen…
“Bu benim, saklým.” desen,
Söyle,kim duyacak kiþnek çýðlýðýmýzý


Kuðulu’da gölgeler Þeyhe direnirken…
Sen,
En son Sen derilsen…
Üzerinde oynaþan ipekten düþmeden
Saçlarýnýn gölgesinde sudan da serinken…
Yar,kim söylenecek,
Kuðular papatyadan da esmerken


Tüm nehirler Deniz’de düðümlenirken…
Sen,
En son Sen çekilsen…
Kentler faþist,daðlar terör eserken
Sýkmabaþ ülkem burkaya geçmeden…
Söyle ,kim aklanacak,
Fýrat’ta zýlgýt,Sakarya’da kan akarken


Gülüþün bendeyken…
Sen,
En son Sen gitsen…
Ellerim Dikmen’de bitmeden
Seninle esaret çizgimde özgürken…
Yar, kim soracak yollara
Gözlerinden de önce giden sensen


Gözlerim kururken…
Sen,
En son Sen gelsen…
Önce, aðladýðýn kaldýrým,
____________sonra, kopardýðým çýnar yapraðý kurusa
Ve zaman,paylaþtýðýmýz kadehte kalsa….
Söyle,kim kurtaracak,
Susuz umudum, gözlerimde asýlýp kalmýþsa.

Sosyal Medyada Paylaşın: