SENSİZ HERGÜN ÖLÜYORUM

SENSÝZ HERGÜN ÖLÜYORUM

Sensiz bir gece daha aðlarýný örüyor
Vakit gece yarýsý, býrakýyorum kendimi
Sensizliðin koynuna, senli rüyalara
Seni arýyorum bulutlarýn arasýnda
Beliren her hayal sen oluyorsun
Ellerimi uzatýyorum dayanýlmaz boþluða
Yürüyorum, yürüyorum, yürüyorum
Sensizliðe atýlan her adýmda,
Benliðim beni terk ediyor
Yüreðimin sesini duyuyorum
Kuþ çýrpýnýþlarý içinde
Düþüyorum sonsuz boþluða

Terk ediyor beni ,
Çakmak çakmak yanan gözlerin
Beliren her hayal yok oluyor
Ümitlerim yolunu kaybediyor

Özlemin kuruyan dudaklarýmda
Çatlak çatlak kanýyor
Çölde susuz kalmýþ gibi
Serap görüyorum , sen karþýmda
Mecnun gibi köreliyor gözlerim
Aydýnlattýðýn ýþýðýnda yürüyorum,
Bilinmezliðe, kayboluyorum
Yaðmur beni çaðýrýyor ta uzaklardan
Islanýyorum sensizliðin eþiðinde…

Saatin çýðlýðý uyandýrýyor beni
Sensiz baþlayan bir güne
Gözlerimden bir damla yaþ dökülüyor
Yokluðun esir ediyor bedenimi
Dayanamýyorum
Bir kez daha ölüyorum
Her sabah olduðu gibi

Gözlerim aðlamaz ki benim…Yüreðim kanar damla damla

12/04/2008

Hülya Gözen

Sosyal Medyada Paylaşın: