Senden önceleriydi,düþlediklerim bu kentte. Yazmazdým bulutlu havasýný, Daðlar büyümezdi gözlerimde, Ve sormazdým,denizler neden mavidir diye.
Þimdi.....ellerin var ,geceye köprü kuran ellerin. Varýncaya dek sabaha,kývrýmlarýnda düþlendiðim. Bir kokun var seninmevsimleri sarsan gökçiçeði. Ýçime çekmezsem yaðmurlarý.
Göçürüyor ömrümden,uçurumdan düþüyorum. Tutunmasam saçlarýndaki yamaçlara. Ve sesinde,kýrsal vakitlerde esiþen, Uysal bir ormanýn yol gösteren,ferahlýðý, Ýþaret ediyor duyduðumda................
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine demircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.