MAHŞERDE

Yazýyorum aþkýmý ben daðlara taþlara,
Acýyorum halime,gözden akan yaþlara,
Benim gibi bir kader gelmesin hiç baþlara,
Benim aþkla buluþmam ancak mahþerde olur.

Yazdýðýmý okuyan kader deyip geçiyor,
Mutluluðu kökünden kara bahtým biçitor,
Ayýk gezmez bu gönül gece gündüz içiyor,
Benim aþkla buluþmam ancak mahþerde olur.

Seven gönül aradým ama bulamadým ki,
Açýk bir gönül görüp hemen dalamadýmki,
Seven, sevilen olup mutlu olamadým ki,
Benim aþkla buluþmam ancak mahþerde olur.

Ölecek kadar sevdim kendime mezar kazdým,
Bazý aþklarda yine sadece okkabazdým,
Efkara daldým bazen yanýk mektuplar yazdým,
Benim aþkla buluþmam ancak mahþerde olur.

Þimdi yelkenler inik sakin koyda dururum,
Arasýra ýslanýr ,arasýra kururum,
Bu yaþtan sonra gelen aþký vallah vururum,
Benim aþkla buluþmam ancak mahþerde olur.

Ýþte benim hayatým böyle gelmiþ gidecek,
Benim kara mahtýmý çekmeyen ne bilecek,
Anladým ki bu ömrüm hiç vuslatsýz bitecek,
Benim aþkla buluþmam ancak mahþerde olur.
Sosyal Medyada Paylaşın: