MİLLET DELİRİYOR.

Ne konu var ne komþu, bitmiþ eski düzenler.
Kadir kýymet bilen yok, selam vermez geçenler.
Doðrulukta kalmadý, bir hoþ oldu insanlar.
Saman tane karýþtý, ekin vermez harmanlar.

Madde oldu bu zaman, sadece bencillik var.
Köþeyi dönenler çok, fakir kaldý insanlar.
Nutuk atmak çok kolay, hani nerde eserler.
Býktýk yalan dolandan, neler gördük biz neler.

Koltuklar kapýþýlýr, seçenler unutulur.
Yan yandaþ akrabalar, iþe onlar sokulur.
Ýþçi köylü emekli, bunlar zaten ezilir.
Bu öyle bir düzen ki, hep zenginler semirir.

Uyanmak gerekiyor, bu gidiþ iyi deðil.
Memleketin mallarý, sebil edildi sebil.
Kimisi padiþahtýr, yoksul fakirsen ezil.
Çalan çýrpan geçiyor, doðruluk oldu rezil.

Din deyen iman deyen, oluyor hep Müslüman.
Geride kalanlarsa, onlar olur sap saman.
Hak adalet kalmadý, yok millete acýyan.
Diþleyenler doyuyor, geçiyor halký soyan.

Yeni yetme çocuklar, oldu çabucak zengin.
Arsa rantý saðlanýr, gemiler yüzer engin.
Ey millet uyan artýk, inanma palavraya.
Bu gidiþle dönücez, yakýnda kadavraya.

Tuzu kuru olanlar, þikayet falan etmez.
Aklý baþýnda olan, acemilerle gitmez.
Haramkarlar çoðaldý, soygunculuksa bitmez.
Bak ülkenin haline, yiyene devlet yetmez.

Anlatmak istediðim, anlaþýlsýn isterim.
Hak adalet insanlýk, yerine gelsin derim.
Bu millet ezilmesin, doðru kararý verin.
Beceriksiz olaný, alkýþlamayýn yerin.

Ben þairim doðruyu, anlatmaktýr ödevim.
Bu halký soyanlarý, yermek benim görevim.
Fazla ileri gitme, ürker fincancý katýr.
Düþünen yok milleti, kalmadý halle hatýr.

Bitir artýk þiiri, ey þair Türkmendaðlý.
Adamlar ense oldu, göbekleriyse yaðlý.
Bu gidiþ gidiþ deðil, akibet bence belli.
Soygunlar intiharlar, millet oluyor deli.
HÝLMÝ CAN.
4.MART. 2009. (2255)




Sosyal Medyada Paylaşın: