me
İstanbul Yangısı
Sana hasret gözlerim yandý Ýstanbul
Serin rüzgarlarýna kapýldý düþümün ýlýk örtüsü
Masmavi kubbende kapkara çýðýltýlar
Ruhuma hüznün kahrýný çarpar
Sularýn mahzun Haliçte
Sevdasý yüreðimin ta içinde
Çeþmelerinde acý bir gülümseme
Sahipsiz kalmýþ ne çare
Yollarýnda imandan yoksun yüzler
Gezmekteler gafilce senden bir haber
Aðaçlarýna yontulmuþ sahte aþklar
Çýðlýk çýðlýða haykýrýþta sevdalar
Vapurlar,tramvaylar
Bir eski gün kadar taze
Bir güzel duygu kadar temiz
Ana gibi cefakar, duruyor dimdik
Baþýnda varken bunca rezillik
Hala gülümsüyor umutla bu ne yücelik
Pervane olmuþum eskimeyen çehrene
Ýncisi hayalimin,acýsý yüreðimin
Nice mabedlerin süsler caddelerini
Nurlarý çevrelemiþ kara gönülleri
Boðaz, sancýlý gönlümün uðrak yeri
Manevi hazzýn can damarý Eyüp
Boynu bükük ibadetten yoksun Ayasofya
Nazlý Topkapý, iþte angarya!
Ciðeri delik surlarýnda bir yoksul
Gözlerinde umut halesi bakýþlarýyla
Býrak! ben yanayým
Kor olup kül olayým
Seni talan edenleri yakayým
Baðrýna ecdadýn þanýyla sarýlayým
Sana hasret gözlerim yandý Ýstanbul
Gönlüme mabedinin huzuruyla kavrul
Hüseyin Alan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.