Zülüflerin tel tel rüzgar savurur
Deðer yüreðime yaralar beni
Vurur mihricanlar yakar kavurur
Paramparça eder paralar beni
Ýþkencede sanki göðüs kafesim
Hýçkýrýk týkanýr çýkmaz nefesim
Ne kadar çýrpýnsam çýkmýyor sesim
Güldürmez yüzümü karalar beni
Seninle olsam da ayrý kalsam da
Ellerinden tutup sana gelsem de
Dizinde yatarak orda ölsem de
Gözlerim kapanmaz çýralar beni
Efsunlu çizgide hep sana koþtum
Çetin engelleri kolayca aþtým
Tam kavuþtum derken nasýlda þaþtým
Her geçen günlerim ýralar beni
Uyandýrdý beni güzel düþümden
Ne istersin ekmek ile aþýmdan
Yaklaþtýrmaz beni yiter döþümden
En uzak köþede sýralar beni
Mahir yeter artýk yürek daðlaman
Sessiz sessiz her gün içten aðlaman
Derinden ah çekip kara baðlaman
Sineye vurmalar bereler beni
Mahir Baþpýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.