sen yaðmurlara benzeyen adam
hangi acýydýn geçip giderken ömrümden
ellerim yüzünde sancýlý dokunuþ
gülüþünü kaybettikçe sokaðýmdan
geriye bir adým
içine düþtüðüm sessizlik
aynalarda ýska geçerken kendimi
ürkeðim penceremde
ve yankýsý yok sesimin
içimde büyüttüðüm mevsimlerde
üstüme yaslanýyor kentler
ödünç býrakýp vedalarý
gözlerimin çatýsýnda
ucuca eklerken intiharlarý
bir yalnýzlýktým kendimi giyinmiþ
devrik hayatlarda
emanet ederken yeminleri suskunluðuma
adressiz kalmýþým kirpiðimin ucunda
aðlamadan az önce...
01/03/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.