Aþkým Can tanem.
Ne kadar mutluyuz deðil mi.
Sanki bir rüyanýn prensi ben prensesi sen hemi.
Ben kýlýcýmla dert koymadým kýydým hepsini,
Sen mutluluk yaðdýrmak için savurdun deðneðini.
Her nefesimiz bir masal aþký anlattýrdý hep.
Genç kýzla bir adamýn ölümsüz aþký vardý içinde.
Adam mutluydu kýz mutlu ama hüzün kokanýndan
Bir büyük aþk yaþýyorduk,
Büyük olduðu kadar ufuk çizgileri de karanlýk.
Bir adým ötesi hep ayrýlýk.
Zorlu bir sevdanýn baþrol oyuncularýydýk.
Sevdiðimiz kadar umutsuzduk ve biliyorduk.
Sen dalýnda bir çiçektin,
Ben zehirli sarmaþýk.
Ben sevdikçe senin rengin soluyordu.
Kokun tükeniyordu.
Benim sevgim büyüdükçe sen boðuluyordun,
Sen sevdikçe ben büyüyordum.
Ne senin umutlarýn umut tadýndaydý
Ne benimkiler.
Biliyorduk ve biliyorduk ki Sonsuz olduðu kadar sevdamýz,
Bir adým ötesi hep sondu.
Seni canýmýn içime kattýkca ben caným azalýyordu.
Senden can buldukça umutsuzluk canýmý alýyordu.
Biliyorduk bu yalan dünyada,
Ne sen benim olacak ne ben senin olacaktým.
Biliyorduk sen de bende ayrýlýk yoluna beyazlarla çýkacaktýk.
Sen beyaz gelinliðinle bir baþka yüreðe bir kuðu süzülüþüyle ,
Mutluluk dökerek kanat çýrpýþlarýnda ineceksin.
Ben beyaz bir kefen üzerimde,soðuk tenimle,sen yüreðimde
Kara topraklara gireceðim.
Ne kadar çok seviyorsak o kadar umutsuz...
Bu sevdamýzda beyaz ayrýlýklar sonumuz….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.