GAZİNİN SESİ
Bu yerden tezkere alanlar oldu.
Hayatý yarýya bölenler oldu.
Bir kalleþ kurþuna ölenler oldu,
Kin ve nefret kokar, hant ova daðý.
Yerde mayýn, bizde pusu kaygýsý,
Kirpiðin ucunda, Mehmet uykusu
Gökkuþaðý rengindedir duygusu,
Kin ve nefret kokar, hant ova daðý.
Kapanmayan gözüm, sakýnma bilmez.
Ýslam’ýn muþtusu; “þehitler ölmez.”
Yaþam zaferidir þakaya gelmez,
Kin ve nefret kokar, hant ova daðý
Elbette kinim var, göz dikenlere.
Vurulup düþsem de, köz dikenlere.
Yinede býrakmam söz dikenlere,
Kin ve nefret kokar, hant ova daðý
Atam haykýrmýþtýr bu yerden arþa.
Saygý duyuyorum, topraða taþa.
Böldürmem bu yurdu, uðraþma boþa;
Kin ve nefret kokar hant ova daðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(gazi) Emin KUZUCULAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.