HAYAT...

Hayat denen muamma, akýp gitti meçhûle
Aynalarý þaþýrtan, izi kaldý yüzümde.
Yorulmuþum boþ yere, sitem edip pandüle
Vara yoða inleyen, sazý kaldý güzümde.

Sözde erken baþladým, geciktim her iþime
Sýcak yemek ararken, soðuk kaldým eþime
Kimi vakit deberir, düþü düþer düþüme
Sözü þehlâ güzelin, nazý kaldý hazzýmda.

Irmaklara bent vurup, girdim benin içine
Benliðimde çalkanýp, düþtüm vicdan gücüne
Piþmanlýðým yürüdü, uçurumun ucuna
Yataðýndan akmayan, buzu kaldý gözümde.

Her niyetim yýkýldý, baktým binam demirsiz
Fikrim hamal diyerek, girdim yüke semersiz
Kesip biçtim dolmadý, borçlarýma umarsýz
Can denilen vadenin, azý kaldý bezimde.

Armaðaný zehrolup yýllar geçti gaydasýz
Zuhur edip camlarda boþ döndürdü uydusuz
Erdemoðlu kahrolsa kapsülüne faydasýz
Bir atýmlýk barutun, tozu kaldý gezimde


Salih ERDEM
10.10.2006 15:15
16.11.2006 00:14 / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: