Babam, biricik babacýðým,
Derdi bana hep.
Oðlum !
Erkek adam aðlamaz.
Bende aðlamamak için sýktým kendimi.
Erkek adam olacaktým.
Ama içim öyle demiyorduki.
Göz yaþlarým içime akýyordu.
Her damlasý bir köz oluyor gönlümde.
Dost bildiklerimin hançeri sýrtýmda saplý.
Yüreðimi kanatýyor.
Dost(!) hançeri bu nasýl aðlatmaz.
Kaþlarým çatýk, dudaklarým bükük,
Ama erkek adam aðlarmý hiç?
Yakan bir sýzý , köz ateþi, can acýsý.
Ýhanetler, haksýzlýklar, kalleþlikler,
Týrmalýyor yüreðimin en derin yerini.
Boðazým düðümleniyor,
Nefes almak çok zor.
Bastýrmaya çalýþýyorum duygularýmý.
Çok görmüyorum babama,
Bildiði o, bildiðini söylüyor bana.
Oda babasýndan öyle öðrendi.
Benim dik durmamý istediðinden dedi.
Babacýðým, caným babam.
Enson ,babacýðýmý topraða verirken tuttum babamýn sözünü.
Aðlamadým.
Ruhun þadolsun babamm
Ben erkeðim, aðlamasýný bilen erkek adamým.
Aðlýyorum çünki gönül var bende,
Seviyorum çünki gönül var bende,
Üzülüyorum çünki vicdan var bende,
Aðlýyorum çünki sevda var bende,
Aðlýyorum çünki rahatlýyorum.
S.K.
(Toplumumuzda erkek adam aðlamaz düþüncesine sahip olanlara sesleniyorum. Bu yaklaþýmýn çocuklarýnda nasýl karþýlýk bulduðunu düþünmeye davet ediyorum.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.