Uzaklardan doðuyor güneþ, yine sevdanla, Göðün yýldýzý gözlerin kayboluyor zamanla, Sen kalbime hiçbir zaman inanmasanda, Acýr elbet gülüm, benim de kalbim var.
Yetmiyormuþ aþk, ne kadar istesem de, Sevdanýn deðerini hiç bilmesen de, Sen benim canýma kastetsen de, Yanar elbet gülüm, benim de caným var.
Gözlerimde yaþ, ciðerlerin yanýyor, Dilim seni söylüyor, kalem seni yazýyor, Hançer soktuðun kalbim içten içe kanýyor, Akar elbet gülüm, benim de kaným var.
Dinlemeyeceksin beni, hep boþa sözlerim, Görmeyeceksin sen kanasa da gözlerim, Sen beni unut, ama ben seni özlerim, Biter elbet gülüm, senin de sevdan var. Biter sanma gülüm, bende kara sevda var.
-Doðukan ÝÇÝL- Ýzmir Eþrefpaþa 2 Mart 2009 / 06:07 Sosyal Medyada Paylaşın:
Dogukanicil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.