IŞIKSIZ DUVARLARDA İZ KALDI

IÞIKSIZ DUVARLARDA ÝZ KALDI

I
Ölüm Sarý bir renkti
gözümden zihnime yerleþen
çocukluðumdan arta kalan
gazel hüznüydü
rüzgârlara yenilip toprakla dertleþen…

Battal Gazi avazýydýk
kenar mahalle oyunlarýnda
kamýþ atlarla tahta kýlýçlar kuþanýr
Bizans’ý fethe giderdik, yaðýz atlarýn terkisinde
bizdik er
bizdik zafer
bizimdi bedel biçmediðimiz sevdalar
bizimdi oyunlar, toylar

II
Çok sonra öðrendim
Kimi ölüleri melekler yýkar
Kimini sevdikleri ipek sargýlarla yakar

III
Hýzla deðiþti mevsimler
büyüdük sabýkalý mayýslarda
sehpalar kuruldu geleceðe
mefkûrelerin izi kaldý ýþýksýz duvarlarda
dehlizlerden geçtik
bir nefes için bir ömürden geçtik
aðustoslar sevinçsiz kaldý
eylüller ardýmýzdan aðladý
Yýllar geçti hâlâ utanç duyar Þubatlar,
kendi yirmisekizinden…

IV
Namluya sürüldü türkümüz
þakaðýmýzda patlayacak andýr isyanýmýz

V
Bayraða kan veren bizdik
bizdik devrandan sürülen
Varsýn yarým kalsýn öyküler
varsýn aðlasýn eylüller
nasýlsa aðustos güneþine
mavi mavi düþer gözlerimiz yeniden…


Gazi Hüseyin KILBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: