Uykunun İntiharı

dipsiz kuyu müdavimi,düþürdün yalnýzlýða
aldýn gecelerimi,daldým ben uykusuzluða

iç çeksem çýkar mý? aydýnlýklara
ya kalýr mý? yalnýzlýðýma refik
yakalar mý? yakasýndan uykunun


göz kapaklarý gece nöbetinde
alýr mý? ondan rahmetini
bir nida geceye karanlýk zifir
ucube düþleyiþ kahra mý gebe?
sessizce iliþir, el ayak çektirir
tüm dertler boca edilir hibe

serzeniz gecenin yarý yerinde
mýh gibi saplanýr cansýz bedene
geceyi bir yorgan örtsem üstüme
yinede alýr mý? uyku koynuna

gayri artýk uyusamda boþ
dimaðda derdin paslý gölgesi
býrak kalsýn gündüzde loþ
arsýzca dolansýn süslü i mgesi

sukunet et diyor sessizce gece
gündüze ermek sýrlý bilmece
gece aydýnlýða birden erince
uyku göze düþer can topraðýna

yat uyu, kelime ersin sýrrýna-can düþer dilin azgýn narýna
uyku haram lokma göze,tadýnca erdim yalnýzlýk esrarýna

Hattab(Y.K.)

Sosyal Medyada Paylaşın: