çocukluðumu istiyorum geri o zamanda çok zordu ama bu kadar acýtmýyordu çocuksu düþlerdi onlar çýktým mý tepelere býrakýyordum her þeyi geride çiçekler kelebekler getiriyordu neþemi yerine hikâyelerim yanýmda en çok pollyannayý severdim onu okuya, okuya mutluluk oyununu öðrendim dudaklarýma takardým kocaman bir gülümseme daðýtýrdým herkese o zamanlar da yazardým sarý yapraklý defterime olmasýný istediðim her þey hala ezberimde kimseler görmesin diye yazar, yazar atardým defterimi ateþlere göstermezdim kimselere yürekli deðildim o zamanlar bu derece konuþamazdým tek kelime büyüdükte n e oldu ne geçti elimize göðüs gersek de zamansýz esen fýrtýnalara bedenimiz büyüse de zamanla yarýþýrcasýna çocuk yanýmýz saklý hala çýkmak istiyor dýþarýya
SELMA ARDIÇ TAN(2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SELMA ARDIÇ TAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.