ATAM
Gözlerim aðlýyor adýn andýkça
Ne yapsam bir türlü gülmüyor atam
Hep seni anarým içim yandýkça
Ýsteðin yerini bulmuyor atam.
Hep kestiler damarlarda ataný
Mezbahaya çevirdiler vataný
Unuttular o kefensiz yataný
Kimse kýymetini bilmiyor atam.
Bu vataný içten, içten yýktýlar
Hain dedim suçlu diye baktýlar
Ýnsanlýða kin tohumu ektiler
Elimden hiç bir þey gelmiyor atam.
Sen var iken birkaç tane doðaldý
Þimdi görsen çoðaldýkça çoðaldý
Yazdýðýn kanunlar raflarda kaldý
Kimse tozlarýný silmiyor atam.
Ayak, altýn giyer kalmadý çarýk
Sular isyan etti topraklar yarýk
Bütün bakraçlarýn dipleri kýrýk
Doldurmak isterim dolmuyor atam.
Zehir taþýr oldu gökte uçaklar
Baþýmýza kral oldu kaçaklar
Solma zamanýný bilen çiçekler
Zemheride bile solmuyor atam.
Bindiðin kýratlar tutmuyor yular
Liramýz yok oldu revaç ta dolar
Orkestra Mozart tan eserler çalar
Ýstiklâl marþýný çalmýyor atam
Bu Ahmet’i bir kenara attýlar
Vatanýný parsel, parsel ettiler
Koyun duruyorken domuz güttüler
Beynim durdu aklým almýyor atam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.