Yaz bitti artýk karanlýk ve kar Kýzýl güneþleri unut ve soluk yüzünü hatýrla Islak dudaklarýyla bir ölüm düþün Tükenen sözü yorgun bir göçebeyi Ara gecenin bütün kýyýlarýnda
Kaðýt uçurtmanla yüzünü sakla Gölgene bir kefen biç Heybetiyle karþýnda duran daðda Benim sevgilim ol Uzun yola gitmeden önce
Yolcuyum bana da gülümse Bir âhenk ver içimin dehlizine Yoksa ne kalýr senden hatýralarýma Bizi bahardan yaza koþturan Ýnci ve yakuttan baþka
Önümüzde çýlgýn fýrtýna, her taraf kar Defterine beni de yaz Belalý sulara girip vurgun yedim Aþktan ve acýdan geçtim Sen benim hüzünlü yüzüm ol
Sana eklendim saçlarýn pusu Bendim sana güneyden gelen yolcu Sûretten geçtim söndü mum Bir buðu ile tamamlandý akþam Týlsýmlý küllere karýþtý gövdem
MUSTAFA ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.