GÖNLÜM SON-BAHARDA KALDI !..

okyanusu süzerim sessizliðimde
sülietin düþér sandým ufuklara
gözlerin gözlerimde demlense
nefeslerin soluklarýmý kestirse derken
boynum bükük ayrýlýyorum
dönüyorum soytarý sokaklara
ne de çok ayaz keser yüreðim
kaldýrýmlar yabancýlaþmýþ yürüyüþüme
ben bir hiç olmuþum yokluðuna ...


ellerim cepte, ýslýklarým düðümlenir
dudaklarým dürülür gri düþlere
gülmez yüzüm, anlamsýz hallerde
çöktüm bir köþeye seyreyliyorum
uçan kuþlar, koþan çocuklar,anneler
aðaçlar bahara uyanýþ sevdasýnda
gönlüm hala kýþ uykularýnda miskin!..


ne bir iki söz edenim vardýr yanýmda
ne de cennet bahçelerini gezdirenim
ömrüm tükenecek ayrýlýklar içinde
dost diye sarýldýklarým gurbet ellerde
unutulmuþ vefanýn arayýþlarýndayým
tükenmiþ bir davanýn hazin sonlarýndayým
keþke sen olsaydýn da,üþümeseydim
soðuk ölüme karamsar yollar çizmeseydim!


Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın: