AKŞAM KARANLIĞI

Acýlarýmýn habercisi olmuþ akþam karanlýðý,
Gün ýþýðý tenimden çekildiðinde,ayýn ýþýðý,
Yakar beni ve gömer tiz mi tiz çýðlýklara,
Tutsak edilirim,beynimdeki boþ maðaralara...

Her akþam ekmiþim daraðacýmýn tohumlarýný,
Acýlarým sulamýþ,içimdeki kahýr topraðýný.
Ay,Azrail’imin nebiliðini üstlenmiþ sanki,
Halime müteessir olandýr,þu aðaran tan ki.

Yarasa misali ifa gösterir;gün batýmýnda,
Tasmalarý açýlýr anýlarýmýn ve arkasýnda,
Kimliðini görmem tabulaþmýþ bir istirham,
Uzatmak istesem elimi,vücudum kesmiþ ham.

Nerededir akþamlarýn ýzdýrabýna merhemler?
Þafaktan önce hiç sona erer mi bu elemler?
Devasý ölümse bu çilenin,gerçekleþmiþ bil,
Ey akþam karanlýðý!Ýçinde boð beni ve sil...

Fatih Katmerci
Sosyal Medyada Paylaşın: