Gel söyleme!

Vazgeç
Artýk, söyleme hatýrlatma
Biz zamanlar yaþanan hatýralar saklý kaldý

Maceramýydý
Ömrün sayfalarýnda sancýydý
Ne kaldý hicran bir an durmadý hep sýzlattý

Dinlediðim
Þarkýlar sanki ýzdýrapdý
Hasrete gark ederek solgunlaþan susuzluktu

Nefesim
Yettiðince umut hazdý
Lakin varlýk olmayýnca acizlik hazin eserdi

Kime ne
Söylenirdi, dert benimdi
Hüzün nefesim, hasret kafesinde sessizliðim

Hayat adýna
Renksiz sefilliðim neyleyim
Çaresizliði umut addedip fakirliði perçinlerim

Aklý neyleyim
Mantýðý nereye sereyim
Ýrademe kefilim lakin þimdi solgun bir nefesim

Düþünmek mi
Güldürmeyin, neyi öncelerim
Nitelik olmazsa, vasat tefekkürü neye ekleyim

Bilirim mukallidim
Tahkike muhtaçlýðý özlerim
Nereden baþlayacaðýmý her nedense düþünürüm

Ýþte hal böyleyken
Sevmeyi hisseden fakirken
Hasretmeyi bilmeyen cahilken ben sana ne deyim

Senin naifliðinde
Sefilliðin eþiðinde biçareyim
Teslimiyetinde avuntularýma yönelirim ben bilirim

Nefsimi öncelerim
Hislerim renklerinde terlerim
Sadakatinde bencilliðe meylederim çünkü tacizim



Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: