Ben Büyürken de Gözlerinle Bayındırdı Bu Şehir
hsnozcan
Ben Büyürken de Gözlerinle Bayındırdı Bu Şehir
I
Aþký öðrenmesin diye demirlerin terletildiði
O uzun bacalý o kara þehirde
Ecevit kuyruklarýnda masal meyvesine ulaþma zorluðunda ulaþýlmýþ
Ekmeklere sürdüðümüz margarinler vardý
Üç öðün üç kardeþi doyuran
Hüznün üç öðün konduðu gecekonduda
Tavanýndan rahmet inen
Biz doyardýk margarin-ekmek üç öðün üç kardeþ
-Doyar mý çocuklar yiyince, anneler babalar-
Bu þehrin en uzak köþesinde
Her gün ayrý bir güneþ doðar çocuklara
Babasý iþten dönünce
Sofrayý kurunca annesi
Tüm hüzünler beni çekerken
Yýkadýkça çekmeyen gömleðim ve pantolonum
Annemin yüreði gibi aklaþýrdý elleri deðdikçe
Akþam yýkanýnca sabaha kururdu, annemin gözlerine inat
Tüm sokaklarýn çamurlarýndan örnekler taþýyan iskarpinlerimi
Sen siyaha boyardýn babam benim içim mavileþirdi
Bu þehrin en uzak köþesinde anneler
Kara önlüklerine mavi ikballer iþleyip
Her sabah okula gönderir çocuklarýný
Babalar ayetel kürsü koyar cebine harçlýk
Bütün pencerelerinde bu þehrin uzak mahallelerinde
Hayallerini yastýk altý yapan kýzlar vardý uzaktan göz süzülen
Ferdi Tayfur þarkýlarýný motifleyen çeyizlerine
Her gün bir yangýna atan on altýlýk bir yiðidi
Dudaklarýmýn üstünde gençliðimin ilk esamesi tek tük
Tek tük ýþýltýsý gözlerimde aþkýn
Her þehrin en uzak köþesinde
Yüreðine ilk aþk deðen delikanlýlarýn
Bir gecekondu kadar darlaþýr yüreði
Yumruðunda bir Köroðlu büyür her narasýnda
Eylül gökleri haki olduðunda
Biz bir sokak lambasý altýnda memleket kuruyorduk
Ben ilk aþktan ve liseden mezun muydum ne?
Yoksa ben mecnun muydum ne?
Hüznü göçmen olmayan bu þehirde
Devriyeler mahallede bize devrederdi kederi
Aþka ve memlekete sevdaya
Teskeresiz sülüsünü erken alan yiðitlere
Ben melale paratonerdim bu þehirde
Sen bana paratonerdin leyla
Tebdil-i mekan gözlerine, hicret gözlerine
Hicret gözlerinle bayýndýr bu þehre, beni anla
……………………………..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.