ýssýzlýðým dað doruklarýdýr
yaðar üstüme üstüme kar
eser baþýmda asi rüzgar
yaným yörem buza kesmiþ
üþür gönlüm kuytularý,
yine sensiz sitemkar!..
yar!.. tez gel!..
çýða durmuþ zaman;
beyaz bir ölümle pusuda,
isimsiz uçurumlarda bekletme beni...
sen ki gül dokunuþlu
sen ki nisan bakýþlýsýn
taze baharýnla beni
gel de son bir defa sar!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.