KINALI KUZULARIMIZ NEREDE?

-----------------------------ÞEHÝTLERÝMÝZE--------------------------

Gecenin karanlýðý ay ýþýðýna yenilmiþ.
Bir çiðdem çiçeði,
Kokusunu salmýþ her yere.
Çiy taneleri,
Sabahý beklemekte.
Toprak ana,
“Kýnalý Kuzular” ý aðýrlýyor olmanýn hüznüyle mahzun…
Geceyi bir matem kaplamýþ ay ýþýðýna inat,
Çiðdeme inat,çiy tanelerine inat.

Daha dün davullarýn çalýndýðý köylerde,
Her taraf sessiz bu gece.
Bu gece yas var.
Bu gece,
Ölüm uðramýþ köylere.

Sen ay ýþýðý,
Sen çiðdem çiçeði…
Ve çiy taneleri…
Bütün güzelliðinize raðmen,
Ne iþe yarýyorsunuz þimdi?
Ümidi koyabilir misiniz yüreðimizin bir yerine?

Bu gece,
Matemin saltanatý hüküm sürmekte…
Bu gece,
Gözlerimiz derin bir kuyuya dalmýþ,
Çýkmazlara gebe.
Kýnalý kuzularýmýz þimdi nerede?
Þimdi nerede,
Yollarýný sabýrsýzlýkla gözlediðimiz,
Ciðer parelerimiz?
Þimdi nerede,
Kokusuna hasret kaldýðýmýz,
Sevmeye doyamadýðýmýz, yavrularýmýz?
Þimdi nerede?

Siz,þehitlerimizin anneleri, babalarý...
“Vatan sað olsun” diyecek kadar vatansever,
Ocaklarýna düþen ateþlere raðmen soðukkanlý,
Gurur yüklü,asil ruhlu…
Bir o kadar güçlü yüreklerinizle,
Buyurun!
Buyurun,
Yeriniz baþýmýzýn üstünde...


Ülkü Duysak
Sosyal Medyada Paylaşın: