Gökyüzü ve yer yüzü bu,bembebeyazdý ikiside.Benim yüreðim gibi þimdilerde.Beyazý az ,siyahý çok gördüm gerilerde.Yüreðim pýrpýr bembeya,bunun adý ,eskidende aþktý þimdilerde de.Hele siyahý deðilde,beyazý aydýnlatan o iki ýþýk...sýcacýktý.Ben gibi sevdiðim gibi ýsýtýyordu beyazý,sevgilimdi o þimdilerde.Sýcak soðuk ve aþk vardý,mutlu idim bu üçlü ile.Ya beyaz siyah olurda bozulursa büyü?...Ya o ýþýklar siyahý aydýnlatýrda unuturlarsa beyazý birgün.Yo yooo,biz üç idik dört olduk............Iþýk,kar,sevdiðim ve ben...Umudumu yitirmeden,sevmenin yoksulluðu yaþanan þu günlerde,özgürce sevebilmenin var oluþunu göstericem.Aþk bu siyah yok,hep beyaz var bundan böyle sevgilerde diyeceðim.Ama sadece sevmeyi bilenlere beyaz ,ýþýk ve aþktan söz edicem sessizce.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine demircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.