Akýldan geçen her þey dile gelmiyor Gönül bu iþte söz dinlemiyor Çalýþmadan,emeksiz yemek olmuyor Sevda denen ateþ öyle kolay sönmüyor Bu deli seni ölesiye seviyor Lakin söyleyemiyorum iþte Sevdiðimi utanýyorum....
Kördüðüm misal oldu Bu utanç yüreðimde... Lal oldu dilim Sevdiðimi söyleyeceðim anlarda... Belki bin kez niyetlendim ama Söyleyemedim seni sevdiðimi Ya þimdi oan yanýyorum...
Gayrý faydasý olmaz söylememin Rücu etmez hiç geçen zamanlar... Eðer öyle olsaydý Dönseydi geri geçen zamanlar Dönerdi dedem de yattýðý mezarýndan... Suskunlaþtý dilim iþte yine Söyleyemedim bak... Yüz bin kez niyetlensem Söyleyemedim seni ne kadar sevdiðimi.... Ah! kaçan fýrsatlar bir geri dönse Dillerim tutuldu sanki, nedense Seni seviyorum diyemedim ki...
SAYGILARIMLA M.ZAHÝD AY( 27.2.2009) Sosyal Medyada Paylaşın:
spartalıprofessor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.