Gönül
Geceyi gündüzü yýla ekledin,
Eskimeyen varlýk gördün mü gönül.
Eþikler aþarak yollar bekledin,
Yorgunu yollarda sordun mu gönül.
Ayaklar düzlükte, periþan düþtü,
Gözler yar gözledi, akýllar þaþtý,
Kelam sükut etti, duygular taþtý,
Vuslata erince durdun mu gönül.
Her sabah bir farklý ufuk aradýn,
Hengame olmazdý bilsen muradýn,
Kimlere yar oldun, kime yaradýn,
Þimdi sahillere vurdun mu gönül.
Baþýn aðardýkça, nefes kýsýlýr,
Ayak aðýrlaþýr, toprak asýlýr,
Omuzlar çöktükçe yürek kasýlýr,
Kurdoðluna çorap ördün mü gönül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.