29 ağustos 07 düşünüyorum da...

hiç beklemediðin bir anda olur
bir ýþýk yanar içinde
farketmezsin önce o ýþýðýn büyüklüðünü
sonra öyle büyür ki o ýþýk
sanki o ýþýktan yaratýlmýþsýn gibi hissedersin
sadece bir kiþidir sana bunu hissettiren
senin yýldýzýn olmuþtur bu kiþi
ama ýþýðý öyle kör etmiþtir ki seni
bir türlü anlayamazsýn onun seni hiç sevmediðini
seni hayatta tutanýn o olduðunu sanýrsýn
onsuz yaþayamayacaðýný...
sonra o gün gelir ve kayar o yýldýz ellerinden
o zaman anlarsýn hiç elinde olmadýðýný
ilk baþlarda çok aðlarsýn üzülürsün
sonra alýþýrsýn! hayatýn o olmadýðýný öðrenirsin
bir daha görmeyince yüzünü
unutuverirsin hayallerinin aþkýný
halbuki onun için neler yapmamýþtýn ki?
hep o hatýralar gelir aklýna
sonra karar verirsin onu unutman gerektiðine
yakarsýn resimlerini yýrtarsýn herþeyi
artýk unuttum bitti dersin
ama bu dediðine sende inanmazsýn
baþka yýldýzlar ararsýn
ama onun kadar parlaðýný bulamazsýn
bulduðunu sansanda
kalbindeki ýþýðý büyütemez onun yapabildiði gibi
sadece bir kiþiye aþýk olursun
ve hiçbir zaman unutamazsýn
unuttum dersende yalandýr inanmayýn!
ama bilirsin sonu yoktur bu iþin
ne kadar sevsende karþýlýðý yoktur
yalan söylersin o kalbine, içinin derinliklerine
ve ansýzýn bir gece aklýna gelir bütün yaþananlar
kurtulmak istersin ama nafile
mahkumsun bunu hep çekmeye
çünkü suç onda deðil, senin kalbinde...

Sosyal Medyada Paylaşın: