Eylül gözlüm yüreðime hoþgeldin gerçi mayýs geldi sen gittin. Zamansýz gelen mevsimim kalbim birþey diyecekmiþ sana. Hiçbirþey söyleme,sadece sus ve dinle.. Eylüldü.. Iþýklar yeni yeni aydýnlatmýþtý þehri. Þehirde gün kokusu vardý ama garip bir gün sonra sen bana geldin o kdar güzeldiki þu gün denen gün. Sonra birgün yapraklar dökülmeye baþladý Daha çok erkendi hüzün için Biz güldük geçtik ama emindimki birþeyler anlatacaktý bize. Neyse gene birgün sebepsizce bir damla yaþ düþtü gözümden Gökyüzü o sýra aðlamaya baþladý Nedenini bilmiyordum ama eþlik etmek istedim ona. Aðladýk hemde saatlerce,günlerce. Aðlanacak birþey vardý ama gözpýnarlarým kurumamalýydý çünkü onlar en çok mutluyken akmayý seviyordu. Birgün odama güneþ vurdu akþam yaðmur vardý ama sabah güneþ açývermiþti yüreðimde.. HEmen camý açmalýydým güneþ doðmalydý yüreðime. Herþey bizi çaðýrýyordu dýþarda. Onlara uymak istedik ama ayak uyduramadýk Çünkü biz mutlu olmayý beceremeyenler sýnýfýndaydýk. Yazý beklerken Mayýsta týkanýp kalmýþtýk. Hým aðlamaya baþladý yüreðimm;þimdi bitti sevgili ama nokta koymuyorum mayýsta tekrar görüþelimm,,...
21 Þubat 2009.12:31
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pınar Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.