ÖYLE GEL
O yüce yaratan diyor ki bize,
Kalbini Allaha kurda öyle gel.
Cemali pak’ýma istersen vize,
Gönlünde parlasýn nur da öyle gel.
Han ki yokluktasýn han ki vardasýn?
Neden yaratýldýn neden ordasýn?
Hangi Hýra’dasýn hangi Tur dasýn?
Aklýný fikrini yor da öyle gel.
Dünyanýn ukba nýn gerçek yüzünü,
Hikmetlerle dolu kuran sözünü,
Var oluþ sýrrýný özün özünü,
Bir bileni bulup sor da öyle gel.
Binlerce marifet hüner göstersen,
Kazancýn cehennem benlik güdersen,
Ýrfan Cennetine girmek dilersen,
Nefsinin baþýna vur da öyle gel.
Parçala yýk yak Ruhun bendini,
Rengime boyayýp kendi rengini,
Kozmik dalgalara býrak kendini,
Benlik daðlarýný yar da öyle gel.
Cümle ibadetin gitmeden yele,
Gönül harmanýnda savurup ele,
Hasadýný öðüt un olsun hele,
Tevhit mayasýyla karda öyle gel.
Daldan ayrý deðil güllerin harý,
Ezada cefada bülbülün yarý,
Nur etmek istersen o kýzgýn nârý,
Ýçinde külleþsin kor da öyle gel.
Yokluk kapým açýk sonuna kadar,
Oradan kimseye dokunmaz zarar,
Kendinden kendime eylede firar,
Ýster kolayda gel ister zorda gel.
Yeterince nimet vermiþken sana,
Gereðince kulluk yapmadýn bana,
Yaklaþmak istersen Zatýmdan yana,
Beka secdesine varda öyle gel.
Hastalýk hastasý olma dünyada,
Dertlerde içinde derde devada,
Sen senin kalbinde beni arada,
Yaralý gönlünü sar da öyle gel.
30/09/2007…..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.