* İSTANBUL *
-Ýstanbul....
Ýçinde yaþayanlar neden bu kadar korkak?
Ayakta kalamazsa sanki sokak yutacak.
-Bugünkü Ýstanbul.....?
Benzemez Devr-i Fatih’tekine.
Yerde bulunan akçe, kâr etmez sahibine.
-Metropol Ýstanbul.....!
Kalmadý torunlarda Osmanlý geleneði;
Örf, adet unutulmuþ, sýzlar ceddin kemiði.
-Nerde eski Ýstanbul.....?
Zengin çok, paylaþan(zekât, sadaka veren)nadir,
Zenginin fazlasýný(israfýný) çöpten topluyor fakir.
-Ah Ýstanbul....!
Ýçim yanýyor þu halini görünce;
Aslýný kaybetmiþ milletimiz iyice.
-Görüyorsun Ýstanbul......
Can çekiþiyor bu halk;
Kurtuluþu sendedir, hadi artýk ayaða kalk.
-Sakýn susma Ýstanbul.....!
Ezanlarýn dinmesin,
Namahrem eli, dili, bizi bizden etmesin.
-Ne oldu Ýstanbul.....?
Nesli nimi yitirdin?
Yoksa yitirdiðin Fatih’ mi özledin?
-Aðlýyorsun Ýstanbul...;
Sokaklarýn kan, revan,
Ümit kesmeyiz asla; düzeleceðiz dayan.
Gülmektir sana,þanýna en yakýþan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.