uzanýrken yalýnayak kentsizliðime
pusulamda dündü...
kaç sokak sensizlikti...
ve kaç yön sen...
parmak uçlarýmda deniz kokusu
toplarken günün kýrýntýlarýný
hangi yanýndan öpsem þimdi
göz ýslatan bir hasret
yalnýzlýk vurdukça saatleri
rüzgara yol ver
düþlerimi dizerken geceye
bir bir dokun sözlerime
gözlerini kapatýp
aklýna düþtükçe zamansýz
unutma ki
bir anýda yaþamadýk
oysa kýrýlan yanlarýmda bahar vardý
þimdi kapýnýn eþiðinde kalan...
20/02/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.