Dumanýný yel alýr, Parasýný el alýr, Zehrini kendi alýr, Diye baþlardý nasihata, Ýlkokulda öðretmenimiz. Gün geçtikçe anlardýk bunu, Bunun doðru olduðunu, Sigaranýn bir zehir olduðunu. Taa o zamandan beri, Sevemem ben bunu. Görürsem sigara içeni, Hemen hatýrlarým Bu tekerlemeyi. Anlarým o zaman, Sigara içmeyeni. Onlar içmezken sigarayý, Bilirler her zaman, Ýnsanlarý anlamayý. Sigara içen mi Erkek olurmuþ sadece , Güler kargalar bile buna. Erkek doðrulukla olunur. Doðruluksa bir baþka mutluluktur. Sigara bir þey kazandýrmaz bize. Saðlýðýmýzý, Ýtibarýmýzý, Çevremizi, Kýsaca kaybettirir her þeyimizi. Alýkoyamayýz kötülüklerden, Nefsimizi. Sizde býrakýn sigarayý. Sizde tanýyýn o zaman. Gerçek hayatý. O zaman anlayýn. Mutluluk dolsun dünyamýz. Uzun olsun hayatýmýz. Bilmesin kötülük nefsimiz , Neþe dolsun evimiz. Temiz koksun nefesimiz . Bir baþka çaðýldasýn sesimiz . Turan yalçýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turan Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.