Düzmece

bitti bitti dilekler,
bitiyordu çünkü kendiliðinden...
ve geliyordu yeniden yeniden...
býrakmasan eðer, eðer býrakmasan,
bir þeyler yazmak için yazmak yaþamak,
sebebi yoktursa artýk benden yana
ne istenir bitmiþse artýk, artýk dileksizler,
sen ne uzaktaki ne de yakýnda ki adam;
adam dedimse bu adam gibi tabirindendir,
yoksa herhangi bir cinsiyete aitliðim yok!
ve vurgu yapmam ve de yapmak istemem,
istemem aslýnda ne dilek ne de istek,
bir pencereden terli terli baktým,
ta uzaklara öyle uzaklara,
yetiþemesin kimse diye karanlýðýma,
karanlýk gibi yaþamaktansa öyle,
gel dedim sana gel otur yaný baþýmýn yanýna,
dumaný gibi sigaranýn karýþ ciðerlerimin karanlýðýna
ta karanlaðýn içinde terimin ýslattýðý hafif deðil;
kara kara atletinin içine bakarken,
kendim istedim desem en az sizin gibi yalancý olayým,
ey Pakize ey Barýþ da uzaklar da,
nerden geldimse buraya ayni yerinizdeyim Chopin,
piyanonu telleri hayýr Ýspanya gitarýnýn,
terliyorum hala telleri çalan kaslar gibi,
soslusu Meksika’nýn kaný gibi boþuna akýtýldýðý,
nerde Lorca geldimse buraya sizin gibi gelmiþimdir ey Santana,
Carlosu yazarsam tanýrsýnýz onuncu sýradan virtüözü,
gitarýn ahkam kesen ahmak deðil...
Sosyal Medyada Paylaşın: