GELEN GİDER
Þu Dünya han gibi bir konak yeri,
Kimse baki deðil gelen gidiyor.
Bu devran böyledir ezelden beri,
Aðlayan sýzlayan gülen gidiyor.
Kimi bir anlýktýr kimi yüz yýllýk,
Ya gönülleri þen ya kalpler kýrýk,
Celali tecelli edince Halik,
Kutsal emaneti veren gidiyor,
Günler akýp gider zaman durmuyor,
Ýnsanlar bu sýrra akýl yormuyor,
Yaratan “OL” diyor hayal kurmuyor,
Rýzýklarý sona eren gidiyor.
Kimi ilahlaþmýþ kimi ilahi,
Müminin imaný güçlü silahý,
Sonuçta kar etmez ah’ý ey vah’ý,
Amel defterini düren gidiyor.
Güzeli çirkini yaþlýsý genci,
Varlýklý zenginler yoksul dilenci,
Güçleri tükenir biter direnci,
Ölüm meleðini gören gidiyor.
Kimi azap çeker kimi huzurlu,
Kimisi kibirli kimi onurlu,
Yaralým þahit ol Hakka þuurlu,
Bedeni topraða seren gidiyor.
02/10/2007……Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.