kokun yağmurda

yaðmur sen kokuyor
hasretin gibi akýyor her damla sokaklara
kendimi vuruyorum gidiþini izlediðim þerefsiz yollara
varlýðýna içiyorum bir baþýma
þehir tümüyle sen oluyor

rengimi buldum
gökyüzüne savurdum
uyudum
uykuya uyandým
tutkunu olduðun renklere bulandým
yaðmur kokulu teninde
deli karasý gözlerinde kayboldum
bulamadým kendimi
katran karasý geceye direndim
yaðmurun kokusunda boðuldum

ateþim körükleniyor
alevler sarýyor bedenimi
gözlerine tutkun yüreðim yangýn yeri
yaðmur söndürmüyor
kývýlcým atýyor
buram buram dumaný tüttürüyor
senin kokun düþtükçe avuçlarýma
bin parçaya bölünüyorum
þehir sen oluyorsun
gözyaþým yaðmura karýþýyor.

yaðmur sonrasý titreme baþlýyor
þehir ikinci perdeyi oynuyor
senin kokundan kalan
toprak kokusuna bürünüyor
kelimeler filizleniyor
hasretine çiçekler büyüyor..

18.02.2009 17.40
Sosyal Medyada Paylaşın: