Burnumda tütensin, canýmda cansýn Geldim babam dedin,sevinemedim Seni yad edenin ocaðý yansýn Bir hançer yedim ki devinemedim
Her an üzerinde titrer dururdum Bir baþýn aðrýsa, yanar kururdum Ne azarlar ne de fiske vururdum Zaman kahpe çýktý, güvenemedim
Nice ümitlerle gurbete saldým Nice güzel hayal,hülyaya daldým Þaþýrdým haline ve bakakaldým Aðlayýp hýçkýrýp dövünemedim
Dediler gençlik bu düzelir yine Döner bak aslýna, örf adet dine Ýçimde kor ateþ yanar bu sine Hiçbir teselliyle avunamadým
Oðlum diye yine öpüp sarýldým Ne hiç belli ettim, ne de darýldým Ýçin için parçalandým kýrýldým Hiçbir tarafýný savunamadým
Ömrümün meyvesi, tek ahým oydu Yad hallerde görmek bana çok koydu Bu nasýl asalet, bu nasýl soydu Bakýp yarýnlara güvenemedim Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.