Beşik Kertmesi . !
Daha O an, doðduklarý günün ertesi,
Hemen alel acele, kaptýlar beþikleri,
Ali ahmet mehmet, elif zeynepleri,
Bir bir yaktýlar, O minicik körpeleri,
Onlara hiç sormadan, dahi birileri,
O an ise beþikleri, çoktan kertiverdi,
Birden oldular beþik kertmesi … !
Kertiliverdi … ! Beþikleri … !
Beþikler aðaçdý bir zamanlar kertiliyordu,
Sonrasýnda ise metal demir, plastik oldu,
Çok geçmeden insanlar onada çare buldu,
Eline geçirince hemen, baðlayýverdi çapudu,
Onlar ise o an sorulmadan beþik kertmesi oluyordu … !
O minik bebelerin kaderi, geleceði hemencecik tüketiliyordu … !
Bu ne iþtir, acep buda neyin nesidir, hiçde bilinmez,
Cahillik, cühelalýk dersen diz boyu, önüne geçilmez,
Bizce görüþ sorulmadan oysa, zaten sözde kesilmez,
iþte böylesine ise deðil ana baba, insan bile denilmez,
Beþik kertmesi . ! onun adý, ferman filan dinlemez … !
Gözüne kestirip, eline düþürmeye görsün, hiç de affetmez … !
O çocuklar büyüyor, sonrasýnda ergen oluyordu,
Ve daha sonra bir bir, aile meclisleri kuruluyordu,
Her birine ise sen onunsun, kurbansýn deniyordu,
Onlarýn buna yürekleri yanýp, köz gibi daðlanýyordu,
Beþikler kertilip, bir bir çaputlar baðlanýyordu … !
O fidan gibi canlar ise, çýkarlara kurban gidiyordu … !
Aylar yýllar zaman geçti, düðün dernekler kuruldu,
Düðün onlarýn neyine, oysa ikisi birden mutsuzdu,
Ertesi gün gelinle damat, birden ortadan kayboldu,
Köþe bucak denmeden O gün, her yerde aranýr oldu,
Birisi ardýna dahi bakmadan oradan çekip gidiyordu,
Diðeri düðün ertesi, köhne bir köþede ipte sallanýyordu . . . ! ! !
Evet Dostlar . !
Konu komþu, hýsým akraba, bütün mahalleli bu acýklý ibreti yaþlý gözlerle seyrediyordu….
Belki O an bir hüzün, hüsran ve piþmanlýk sadece ve sadece bir tek orada yaþanýyordu…
Kimi çýkarcýlar eyvah diyordu, Çünkü çýkarlar artýk tükenmiþ,,,ipte sallanýyordu . !
Birden analarýn feryadý yükseliyor, O ise giden cana aðlýyor, fakat elinden birþey gelmiyordu . !
BEÞiK KERTMESi denen O cahil cühela gelenek ise yoluna durmadan devam ediyordu…
Daha sýrada bekleyen diðer canlarý, ceylanlarý, körpe fidanlarý almaya bir bir devam ediyordu…..
Kanayan Yaramýzýn durmasý ve yüreklerdeki yangýnýn sönmesi temennisiyle !
……..SEVGILERLE….
Gurbetten Bir CAN ! - Gizemlikartal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.