Gider Biz Bizden

Yýktý geçti kültür emperyalizmi;
Sürülür özümüz, gider biz bizden.
Döþe yediðimiz dirsek mi, diz mi?
Vurulur özümüz, gider biz bizden.

Allah’ýn emrine kalýn set koyduk.
Ruhu týrmaladýk, kanattýk, oyduk.
Eðlenceye, zevke, sefaya doyduk;
Yorulur özümüz, gider biz bizden.

Ruhlarýn bedenden mezarlarý var.
Debelenir vicdan, çökmekte duvar.
Þeytanlar birleþmiþ, güneþi sývar;
Sarýlýr özümüz, gider biz bizden.

Býrakýlýr kitabým aklýn dýþýnda,
Aþk izi silinmiþ gözün yaþýnda
Devran yürütülür küfrün peþinde;
Gerilir özümüz, gider biz bizden.

Ýffetin pabucu savruldu dama.
Sevginin böðrüne çakýldý kama.
Yýrtýldý urbalar, tutmuyor yama;
Dürülür özümüz, gider biz bizden.

Aðlar ruh, kalmadý dirlik düzenim.
Dengemiz bozuldu, tartmaz mizaným.
Tükenir þenliðim, þimdi hazaným;
Serilir özümüz, gider biz bizden.

Kýlavuz olmadan yitik bulunmaz.
Dibi bilinmeyen göle dalýnmaz.
Hiç bir vurdumduymaz söze alýnmaz;
Darýlýr özümüz, gider biz bizden.

Kamil Durmuþ

Sosyal Medyada Paylaşın: