Bir kalemimin diliyle yazýyorum, Bir de kendi konuþtuðum dilden. Dilim, dizelerle aktardýðý mý yazýyor kendimce, Kalemimin dili ise, Kendisine emirlenmiþ olan kelimeleri yazýyor.
Farký vardý aralarýnda, Ýkisi ayný anlamdan olsa ne, Yalnýz bir baþýna anlamda olsa ne. Birisidir ki canlýnýn, insan kulu olanlarýn dilidir. Diðer farklý olan ise, dizeleri nakþedenin dili.
Fark buymuþ meðer, inan ki neye yarar. Gönlü bir olsa eðer, inan dünyasý dolar. Ýnsan dilidir, anlatýrsan anlatýr, Kalem dilidir, yazdýrsan bitkin kýlmaz, Durmaz her daim yazdýrýr.
Ýkisine de sýðýndým, yazayým anlatayým diye. Kalemimle yazdýrdým, dünyam muazzam olsun diye. Dilim ile anlatýrdým, kendimi ifade edeyim diye, Ýkisine sarýldým, dünyasý zengin diye. Fark bu olsa eðer, ikisi neye yarar.
Fark budur dediler, bilesin kâr etmeyecek. Dünyalar farklý olsa, geceler birlik olacak. Gönlümden akan olsa, dilleri farketmeyecek. Yazdýran bir olunca, yazan sonsuz olacak. Farký bilmem bunlarda, sonsuzluk sonun olursa.
_-_-_-_ ** Mehmet Taþ ** _-_-_-_ *15.12.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
romantik63 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.