Ben ve Ren

-Arkadasim Y. Y. Caglar’a-
Yalnýzdý Ren nehri,
akýyordu umarsýz
baharlari hatirlatan,
çiçeklerden ödünç alinmýþ
mavili, yesilli ebrulileri,
ve sevgiyle serpistirilmis
kücük kücük dalgalarinda
en guzel mevsimleri yasar gibi...

Neden, yalniz akiyor Ren nehri?
Damarlarindaki ask eylemsizlikte mi?

Nereye koysam
hangi zaman boyutuna tasisam
kime sorsam, yanitsiz
sonu yazilmamis bir ezgiye takilmis gibi...

Kuþlarýn göç ettiði bir eylül sonu akþamýnda
açmaya zamaný olmamýþ çiçeklerin
gizlenmis kokularý gibi...

Big-banglerim
med - cezirleniyor
Sensizlikte
erken soluyor ufuk çizgisi...

Ren nehri yalniz akiyor
Umut ve özlemler yalnizliga hüzünle bakar gibi…

MZY02222009

Sosyal Medyada Paylaşın:

pastoral efemer Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Papatya Yağmurlu Gece BENZERLİK ÇİÇEK VE SEVGİ S(B)EN BEKLENTİ Aşk-ı Deniz Aşk Tutku SU YANAR YÜREK YANMAZ MI?