Kýþla baþlýyor derin sancýlar Ocakta yere serilip kar üstünde Yürüyorum ufak atýlan adýmlarla Sigaramýn külleri tükenmiyor Ne o çok bildiðin zaman geçiyor Nede kalemimin mürekkebi tükeniyor
Ýlkbahar geliyor hissiyatler kaplýyor Gündeliðimi ne hikmetse sokaklarýn Yolu dað yoluna çýkmýyor buluþamýyorum Çok sevdiðim doðayla yapraðý dalýnda Yeþilimsi duayla meskensi halini özledim
Bir de yaz geliyor eksik olurmu mis Kokular buluþamýyorum serinlemek Ýstiyorum izin vermiyor kilometrelerce Yürüdüðüm yollar belini büktüðüm Zaman çalmýþ benden bir çok þeyi
Tekrar kýþ baðlanýyor tekrar ve tekrar Yineler hep vardý dert yýlý çekiyorum Dört mevsim de gülemiyorum Dört mevsimde aþk beþincisinde Huzur niyaz ediyorum
Dört mevsim aþk dört mevsim sevgi Benden uzak kendimi bildim bileli
(Dört Mevsim Aþk)
Ýbrahim KANDAMAR 09.02.2006 Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.