Yükselir semâya ruh bir ney sesiyle,
Kanatlanmýþ ruhlarýn þen hevesiyle.
Kayboluþtur hiçlikte bir nefesiyle,
Nurdur semâzen ýþýr Mevlâna gibi...
Vurur gözlerine ayýn ýþýðý,
Bin kere tövbe etse, sarar âþýðý.
Sarýlýr gönüllere aþk sarmaþýðý,
Kuþatýr sevgilerle Mevlâna gibi...
Gönüller coþtu akar, çýrpýnýr, çaðlar,
Eller Mevlâ’ya açýk, gözler hep aðlar.
Yer döner, gökler döner, uðuldar daðlar,
Aþkla yanar pervâne, Mevlâna gibi...
Hâlenur Kor
6-6-2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.