Bu nasýl bir aþktý ki, beni benden eyledi Uludað da kar gibi, Sîna da çöle döndüm Bir firdefsi bakýþla, bilmem netti neyledi Aðustos’ta nar oldum, Þubat’ta güle döndüm
Katre katre döküldü, söz boðazýmda yara Þafak söker mi bilmem, gecem zifiri kara Mensura eþ eyleyip, serimi çekti dara Bu dünyada sýr gibi, ahrette bala döndüm
Kumdan kale yapmýþtým, yel deðince yýkýldý Gönül gökyüzündeydi, yalnýz kaldý sýkýldý En müstesna yerimde, kor ateþler yakýldý Sanki yandým har gibi, eridim küle döndüm
Sundular aþk iksiri, aldým haz ile içtim Bir maralýn uðruna, cismime kefen biçtim Eller huzur yurdunda, ben çile hane seçtim Gül elinde zar gibi, dikenli dala döndüm
Anlatmaya çalýþtým, anlayan var mý bilmem Ben asi çala kalem, ders almam yola gelmem Gülüm rengarenk nakþým, onu özümden silmem Her zerremde nur gibi, bambaþka hale döndüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.