bütün atýklarý biriktirdiðim iç denizime yolculuðum var bugün derinlemesine inerek yüzmeyi de bilmeden ne sular yuttu ve ne sularý içinde tutamayýp da akýttý ömrüm her canlýyý masum bilip yaradandan ötürü kötülemeden ele aldý sevgiyle kucakladý tüm gücüm iyilik perdesi de kalkmýþ tüm nasýrlý yüzlerden kollar eller baðlý gözlere bez baðlanmýþ kördüðüm gemilerim demir atmýþ ýramýþ kendini hangi derinden kaçmaya cesaretim yok dirildim yeniden öldüm bekledim bildiðim olacaklarý merak bile edemeden hýrçýnlýðýma vurdu kendini özgürlüðüm alýnmadan kýpýrtýlarým tümüyle elimden dön yüzünü güneþe denizin açýk mavi be yüzüm.
esra boyoðlu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
rozerko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.