Varamýyorum artýk, ulaþtýran yýldýz yok Tüm yollarý kesmiþler, topraksýz ve de karsýz. Resmindeki resmini, kucaklar çerçeve yok, Kýrmýþlar ellerimi, etsiz ve de týrnaksýz.
An geçmez ki aklýmdan, silinsin siluetin, Unutmayý unutup, kalmýþ iken yarýnsýz, Ben dünün gölgesinde, çizdiðin resimlerin, Umutlarý içinde, yanmaktayým dumansýz.
Biriler sevinmekte, gördükçe bu tabloyu, Gözlerine bakarým, derin derin anlamsýz. Yollarýn çakýllarý, gönülden gelen suyu, Mecra, mecra bölmekte, ruhsuz ve de akýlsýz.
Kaptaný yok mudur ki, bu gemi savrulmakta, Dalgalarýn içinde, kimsesiz ve de yalnýz. Sihirli lambadaki, sensiz o da kaçmakta. Bir mezara girmiþim, kumsuz ve de çakýlsýz.
Þahin HANELÇÝ 01.01.2008 Sefaköy. Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.