BİR KURTULUŞ DESTANI
Osmanlý’ydý bir zaman tarihler yazan,
Dört bir yana kök salmýþ kükreyen aslan.
Asýrlarca yaþadý, nesil geçti aradan,
Zayýfladý kuvvetçe, dediler; “Hasta Adam.”
Asiler çýktý, Osmanlý’ya baþkaldýranlar,
Fitneyle parçaladý hâin düþmanlar.
Küçüldü topraklar savaþlarda bir yandan,
Atmak istediler Türk’ü Anadolu’dan.
Bir inançla gürledi, yüce Türk Milleti,
Önder seçti kendine Mustafa Kemal’i.
Millet birlik oldu, koþtu düþman üstüne,
Nice canlar verildi, Maraþ, Urfa Antep’te.
Cephelerde Mehmetçiðin “Allah” sedasý,
Temizlendi düþmandan güney, doðu, batýsý.
Ay ve yýldýz dalgalandý akan kanlar üstüne,
Ve ölümsüz marþýmýz doðdu Mehmet Akif’le.
Büyük harpler yaþadý, bu vatan, bu topraklar,
Yine de bir nebze susmadý, gök kubbede ezanlar.
Büyük ata önder oldu, açtý Millet Meclisi,
Daha sonra kuruldu Milletin Ýradesi.
Binlerce þehidiyle aldý, Türk Milleti vataný,
Tarihe þerefiyle yazýldý, bu “Kurtuluþ Destaný.”
Bu Kurtuluþ Destaný’dýr kuþak boyu sürecek,
Ýlelebet yok etmeye, kimsenin gücü yetmeyecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.